Σαν έφτασα στην Πρέβεζα ψιχάλιζε.Ταξίδευα 11 ώρες με αυτοκίνητο σε κακοτράχαλους και λασπωμένους δρόμους. Ένιωθα ανήμπορος και συγκινημένος.
Έτσι δέχτηκα χωρίς σοβαρές αντιρρήσεις τις πρωτοβουλίες ενός ψηλόσωμου άτσαλου άντρα που προσφέρθηκε να με εξυπηρετήσει. Ο τύπος μου είναι ο ιδιοκτήτης τού ξενοδοχείου “Νικόπολις”. Πολυλογάς και μυθομανής. Άρπαξε τη βαλίτσα μου και προχωρήσαμε. Προχωρούσαμε και φλυαρούσε, φλυαρούσε κι εγώ σώπαινα. Λίγο αργότερα συμπληρώνοντας το δελτίο τού ξενοδοχείου ικανοποίησα την περιέργεια του τύπου μου.
